Taichung - Dag 1 - The Essentials

We horen jullie denken: "Ik BEnzo benieuwd hoe het met Ben en Lorenzo gaat in Taiwan". En we geven jullie geen ongelijk; we hebben er alweer ruim een week opzitten dus hoogste tijd voor een eerste update.

We zullen het saaie gedeelte van eindeloos vliegen, treinen en taxiën overslaan, en beginnen bij onze aankomst op de universiteit. Het eerste wat ons opviel is dat iedereen ontzettend behulpzaam is. Dat we met ons plattegrondje op zoek waren naar het juiste gebouw, werden we al vrij snel geholpen door een voorbijganger. Het campus is behoorlijk groot maar gelukkig bleek de Office of International Affairs (OIA) dichtbij. In de OIA maakten we kennis met Christina, degene met wie we tijdens de voorbereidingen continu mailcontact hebben gehad. Christina had studentenpasjes voor ons klaar liggen en een kaart van het campus. De volgende stop was de 'male dormitory service'. Daar hebben we de sleutels van onze kamer in ontvangst genomen plus een toegangspas voor verschillende gebouwen. Eenmaal op de kamer aangekomen bleek dat er geen matras of iets aanwezig was. De kamer bestaat min of meer uit twee houten bureaus met een houten bedframe erboven en een trap (met lades) tussen de twee bureaus in om op je bed te komen. We waren van tevoren al geïnformeerd dat 'bedding' niet was inbegrepen, maar dat men hiermee ook een matras bedoelde hadden we nooit bedacht. Er was dus geen mogelijkheid om na de lange reis even uit te rusten, tenzij je een houten plank comfortabel vind liggen. Daarnaast bleek er ook geen wc-papier te zijn en hadden we nog geen internet op de kamer. Er was dus meteen werk aan de winkel om onszelf van een waardig bestaan te voorzien. Onze eerste bestemming was de Save & Safe, een grote supermarkt/warenhuis waar we wat eten en drinken konden inslaan maar dat gek genoeg geen wc-papier verkocht, althans wij konden het nergens vinden... Tegenover de Save & Safe zat een beddenwinkel waar we heel vriendelijk geholpen werden. Daar konden we i.i.g. voor een mooie prijs twee kussens aanschaffen. Maar de matrassen bleken nog steeds een uitdaging. Een goed matras was helaas niet te betalen, tenzij je voor meer dan €400,- een matras wil kopen waar je maar 10 weken op ligt en vervolgens moet achterlaten. Of voor zo'n €100,- op een schuimrubber "matras" wil liggen van 4 cm dik. Allebei niet echt aantrekkelijk opties. Dus wij onze spullen maar weer teruggebracht naar onze kamer en het campus een beetje verkent. Ook in de kleine winkeltjes (Family Mart en 7 Eleven) op het campus nergens wc-papier te vinden.
De netwerkmanager van ons gebouw adviseerde ons nog om naar de Save & Safe te gaan om een internetkabel te kopen. Er was dan wel geen wifi op de kamer, we hadden wel een aansluiting voor een kabel. Ondanks dat we het ons niet konden voorstellen dat ze internetkabels verkochten in de supermarkt, zijn we toch maar weer die kant opgegaan. Na een medewerker gevraagd te hebben, bleek er nog een hele verdieping onder de supermarkt te zitten!  De roltrap naar beneden zat alleen verstopt in een hoekje dat ons niet was opgevallen. Maar goed na zo'n 15 uur reizen en met een jetlag aankomen op een plek waar het 30°C is en vochtig, bevordert nu niet echt je zintuigen en denkvermogen. Enfin, wij enthousiast de verdieping bekijken, alsof we na uren spelen een nieuw geheim level hadden ontdekt in een videogame. Tot onze grote vreugde hadden ze hier alles wat we zochten: wc-papier, internetkabels en jawel... luchtbedden!